ఆ మధ్య ఏ శుభకార్యానికి వెళ్ళినా , ఆ పెద్దవాళ్ళు చిన్నపిల్లల్ని వాళ్ళ బంధువులలో పెద్దవాళ్ళ వద్దకు తీసుకువెళ్ళి వంగి కాళ్ళకు దండం పెట్టించే వారు . వాళ్ళు చెప్పినట్లే పెట్టేవాళ్ళు .
వెంటనే ఆ దండం పెట్టించుకొంటున్న ఆ పెద్దవాళ్ళు " కలకాలం పిల్లా పాపలతో ఆయురారోగ్య, అష్టైశ్వర్యాలతో , సుఖ శాంతులతో హాయిగా జీవించండి " అని ఆశీర్వదించేవాళ్ళు . ఈ దీవెన వినగానే మనసు ఎంతో ఆనందాను
భూతికి లోనయ్యేది . ఆ దీవెన / ఆశీర్వాదంలో అంత ఆనందం ఇమిడి ఉండేది .
మరి ఈ రోజుల్లో ఆ ఆశీర్వాదాలు ఎక్కడా వినపడటం లేదు . నమస్కారం పెట్టమనేవారు లేరు పెట్టే వారు లేరు, పెట్టించుకునేవారూ కనపడటం లేదు . అలా వంగి కాళ్ళకు నమస్కారం చేయటం ఎంతో తప్పుగా భావిస్తున్న రోజులివి . అలా నమస్కరించటం వలన తనని చిన్నచూపు చూస్తున్నారన్న భావన అధికమై, అలా వంగి నమస్కారాలు చెయ్యటమే మానేసేశారు ఈ కాలపు వాళ్ళు , వాళ్ళను కన్నతల్లితండ్రులు కూడా . వాస్తవానికి వాళ్ళను కన్న తల్లితండ్రులు వాళ్ళ చిన్నతనంలో వాళ్ళ పెద్దల మాట విన్నవాళ్ళే . వంగి నమస్కారాలు చేసినవాళ్ళే . మరి వాళ్ళ చిన్నపిల్లలకి ఎందుకు చెప్పలేకపోతున్నారు ????????
అంటే..... వీళ్ళలో కూడా ఎక్కడో ఏదో మూల అలా వంగి నమస్కారం చేయటం తప్పేమో అన్న ఓ చిన్న సందేహం బీజంగా బలంగా నాటుకుండటం వలన , పిల్లలమీద పడుతున్న మీడియా ప్రభావం , వీళ్ళమీద పడటం వలననూ ,ఇప్పుడు వాళ్ళ చిన్నపిల్లలకు చెప్పలేక పోతున్నారు . వాళ్ళ చేత ఆలా వంగి నమస్కారం చేయించలేక పోతున్నా రు . అలాగని పిల్లలమీద ప్రేమాభిమానాలు ఏ మాత్రం తగ్గుతున్నాయనుకోవటానికి వీలు లేదు . అలా అని వాళ్ళు వాళ్ళ చిన్నపిల్లల కొరకు రూపాయి ఖర్చు చేయవలసిన స్ధానంలో వంద రూపాయలైనా ఖర్చు చేయటానికి వెనుకాడటం లేదు .
ఉదాహరణకు : ఆ నాటి నుంచి మొన్న మొన్నటిదాకా చిన్నపిల్లలను కంటున్నవారేగా అందరు . ఎవరైనా పొత్తిబట్టలు వాడేవారు , అంతే గాని బేబీ ప్యాడ్స్ , హగ్గీస్ , మఱియు డైపర్స్ వాడేవాళ్ళా ? వాళ్ళు చిన్నపిల్లలకీ , వాళ్ళకు భేదం చూపించేవారు కాదు . వాళ్ళ స్వవిషయాల్లో కూడా అంతే .
ఉదాహరణకు : ఈ నాడు భర్త పుట్టిన రోజునొ / పెళ్ళి రోజునో భార్యకు అడిగిన గిఫ్ట్ కొని పంపించి కూడా, చూసి ఆనందించ టానికి వీలుపడదు , ఆఫీసు పనులతోనో , లేక వ్యాపార పనులలొనొ బిజీగా వుండి . బాధపడి ప్రయోజనంలేక అలాగే అలవాటు పడిపోతున్నారు . అదే వాళ్ళ పిల్లల జీవితాలకు అమలు జరుపుతున్నారు .
ఇటువంటి వారికి తన కన్న చిన్నవారిని దీవించాలన్న ఆలోచన క్రమేపీ అడుగున పడిపోతుండటంతో , అలా పెద్దవాళ్ళకు వంగి నమస్కారం చేయించాలన్న ఆలోచన వారి మనసులలో చొరబడటం లేదు .ఆ దీవెనలోని అంతరార్ధం : " సుఖ శాంతులతో హాయిగా కలకాలం హాయిగా ఉండండి " అంటే
సుఖ = సుఖం
శాంతులు = శాంతితో
కలకాలం = ఎల్లప్పుడు
హాయిగా = ఆనందంగా
ఉండండి = ఉండమని.
చాలామంది తమ పెద్దవాళ్ళను సుఖసంతోషాలతో చూసుకొంటున్నామనుకొంటున్నారు . సంతోషపెడ్తున్నామని అనుకొంటున్నారు . వాళ్ళకి వాళ్ళు స్వయంగా చూసుకొనే అవకాశం లేక , పలు రకాలుగా వృధ్ధాశ్రమాలలో ,
అనాధాశ్రమాలలొ స్వయంగా విచారించి , వాళ్ళ వాళ్ళ శక్తి మేరకు డబ్బు మాసం మాసం వ్యయం చేస్తూ చాలా
చాలా శ్రధ్ధ తీసుకొంటున్నామని అనుకుని మును ముందుకు అలా అడుగులు వేసుకుంటూ వెళ్తున్నారు ఆనందంగా . నిజానికి వాళ్ళు వాళ్ళ పెద్దవాళ్ళని సంతోషంగా చూసుకోలేకపోతున్నారని ఘంటాపధంగా చెప్పవచ్చు .
ఎందుకంటే సుఖం దేహానికి సంబంధించింది .ఆ దేహన్ని ఏర్ కండిషండ్ గదిలో ఉంచితే చల్లబడుతుంది , సుఖాన్ని పొందకలుగుతుంది . ఇలాంటి సుఖాన్ని కొనుక్కోగలం , కానీ సంతోషం అలా కొనుక్కునేది కాదు .
మనసుకి సంబంధించినది . ఆ మనసు ఎక్కడుందో ఎంత మందికి తెలుసు ? పైగా సంతోషం ఒకరు ఒనకూర్చగలిగినదే , అదీ ఎదుటివారి మనసుల్ని తెలుసుకున్నపుడు మాత్రమే .
అలా ఎదుటివారి ఆంతర్యం తెలుసుకోలేనపుడు ఎవరికి వారు ఒనకూర్చుకోవలసినదే గాని కొని అందించ గలిగేది
కాదు . ఈ నగ్న సత్యం తెలుసుకుంటే సుఖ సంతోషాలకు కొదవే లేదు . కనుక కొంచెం ఆలోచించి నడతను తదను
గుణంగా మార్చుకుంటే అందరికి ఆనందం .
చాలామంది ,ఇంత శ్రమ తీసుకోవటం దేనికి ? రేపు మనమూ వృధ్ధుల మవుతామని తెలుస్తూనే ఉన్నది గదా , ముందు జాగ్రత్త చర్యగా డబ్బులు బ్యాంక్ లో జమ చేసి ఆదా చేసుకొంటే మనమేమీ ఇబ్బందులు పడవల్సిన
అవసరం లేదు అనుకుంటుంటారు . అది పేద్ద తప్పుడు ఆలోచన మాత్రమే .
డబ్బు మనిషి అవసరాలలో ఉపయోగపడటం విశేషమే , ఆనందించాల్సిన విషయమే . అయితే అందరి జీవితాలకు
అన్వయించబడదు . నూటికి ఏ ఒక్కరికో మాత్రమే అలా ఉపయోగపడ్తుంది . డబ్బు డబ్బుని సంపాదించేటట్లయితే ,
ఈ నాడు ఎంతోమంది ఎన్నో వ్యాపారాలు దినమూ పెడుతూనే ఉన్నారు . అతి తక్కువ కాలంలో ఆ వ్యాపారాలని
మూసివేస్తూనే ఉన్నారు . మనమూ నిత్యం చూస్తూనే ఉన్నాము . కనుక డబ్బు మనలని బాగుచేస్తుందనుకోవటం , మనకెంతోఉపయోగపడుతుందను కోవటం నూటికి నూరు శాతం నిజం కాదు . డబ్బు మనిషిచే సృష్టించబడ్డది . పై పై అవసరాలకనుగుణంగా ఉపయోగపడుతుందే తప్ప అంతర్గత విలువలముందు అది బలాదూర్ .
కనుక మనల్నెవరో సంతోషపెడ్తారనుకోవటం నిజం కాదు , సంతోషం మనసుకి సంబంధించినది కావటం వలన ఎవరికి వారు ప్రయత్నించుకోవటం చాలా చాలా మంచిది . అపుడు ఎవరినీ మనం దూషించవలసిన అవసరం మన దరి చేరదు .
పైగా యిలా ప్రయత్నించటం వలన మన మనసు ఏ స్థాయిలో వున్నదో మనకు అవగతమవుతుంటుంది . పెడత్రోవ పట్టకుండా మన మనసుని సన్మార్గంలో నడిపించే అవకాశాన్ని మన అదుపులో వుంచుకున్న వాళ్ళమవుతాం .
సంతోషాన్ని కొనుక్కోలేము , మనంతట మనమే తెచ్చుకోవాలి .
**********
